Favs

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

I'm a Dreamer..

Η ωραιότερη ανάμνηση μου: Η γνωριμία μας..Η μεγαλύτερη λύπη μου: Η απόσταση μεταξύ μας..Η μεγαλύτερη ελπίδα μου: Ένα μήνυμα σου..Το πιο τρελό μου όνειρο: Να ήσουν εδώ  <3




Πόσο μου λείπεις..
Πόσο σε σκέφτομαι..
Πως κρατιέμαι να μη στείλω...

Δεν είναι εύκολο.. 
Όλα αυτά που νιώθω για σένα..
Να μη μπορώ να στα πω...
Να μην είσαι εδώ να στα πω..κοιτάζοντας τα ματάκια σου...
Να μη ξέρω τι θα γίνει.. 
Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω..
Στη τελευταία φορά που σε είδα..
Θα άλλαζα ένα μόνο πράγμα. 
Θα σε αγκάλιαζα. Δυνατά.
Για να καταλάβεις...
Μήπως κατάφερνα να κολλήσω μερικά κομμάτια σου..

Ένα πράγμα θέλω. Να ήσουν εδώ. Μονάχα αυτό.
 Να σε είχα στην αγκαλιά μου.

Τι ωραία που θα ένιωθα..
Τι ωραία που θα ένιωθα να μπορούσα να στα πω όλα αυτά..


You don't know,how lovely you are.. <3

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

I left you in your little nothing.

http://youtu.be/mxkMlS2nuU8

They say: " watch what you ask for cuz you might receive."
But if you ask me tomorrow, I'll say the same thing: I am ready for love..



So I'm waiting for what i asked for. Love.
Just not from you anymore.
You see..You "asked" to left you to your nothing.
and I left you with what you wanted and needed.

You broke the love. And it will remain broken until you find what the hell,do you want from/with me. I still control that part of me perfectly.

You know.. The bitchy one. Thank you for the reminder.
I was too nice. And I broke a promise i've made to my self.
That i'm gonna be stronger and not so nice with people like you.
Not gonna happen again.

Ευτυχώς κάνω το κάθε λάθος μόνο μια φορά!


"Είναι τρομακτική η ενέργεια που απελευθερώνεται 

όταν διακόπτεις την αγάπη.." 



Εσύ αν γουστάρεις κράτα την κλειδωμένη. Εγώ την άφησα ελεύθερη. Έμαθα να μη κλειδώνω τα όμορφα ή ακόμη και τα άσχημα "πράγματα" σε κλουβιά. Απλά δε τα δείχνω σε όλους. Πίστεψα ότι άξιζε να στα δείξω.. Να δω πόσο θα αντέξεις στο τίποτα σου, μιας και ξέρω αυτά που ζητά απελπισμένα η καρδιά σου, ακόμα και αν δε μου τα πες ποτέ, ακόμα και αν δεν τα παρεδεχτείς ποτέ. Εγώ τα έχω δει.

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

I'm moving On

http://youtu.be/IiHhTdg8qrc

Trapped in the past for too long..I'm moving On..

Sometimes you just now, in a moment that you feel Solace.
You've helped me found it, but to feel it in a moment that everything's a little broken.. in a moment that some things are missing and hurting..
You know that it's time to let go..to move on. To live the present.
You can dream about the future but you don't live there yet.
And there's no point to rush. So I live for now. For this very moment.
For this very thought of mine. For this very sweet memory of you.
For this sunset. For this night. For all the little things i feel today.
And all that reminded me, something i've forgotten and didn't quite understand it for a long time..

Someday when i was a child, Someone very special to me, shared with me a sunset. Until that day i was never had seen it. So he stood beside me and as I was looking and feeling like it was a magical moment,for the first time in my life, he said : " You see the sunset now,and there will be many days that you will watch it again,but know this: It will never be exactly the same as today." It took me years to understand what he said to me. He meant:  Embrace what you see today, you won't have another day. You can't change the past. And when something is lovely and it makes your heart feel warmth don't ignore it.

It took me many years to quite understand what he teached me that day. And it took me until now, 2 days before, to feel that "lesson".
Ooh..and I love you so much. I miss you so much. Thank you for all the things you taught me. For all the love you showed to me. For being there in the right time with the right "words" and feelings. I thank God that I had you in my life. 

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

lost and feelings..

https://www.youtube.com/watch?v=GQUzhK5nkOA


"Αφιερωμένο σε όσους το βράδυ κοιμούνται
με μυστικά αναστενάγματα και κλάματα βουβά..
σε φίλους..νησιά και φεγγάρια..
Αφιερωμένο στον τελευταίο μας εφιάλτη
και στο χέρι που σ'άγγιξε στον ώμο
ψιθυρίζοντας σου "σσσ και αυτό θα περάσει.."
καμιά φορά, η ευτυχία μπορεί να είναι
ένα φως μες τη νύχτα
που όλο θολώνει..που ξεμακραίνει
και μια πόρτα που έχεις χάσει τα κλειδιά.."

ARMATAN ~ http://looking-far-away.pblogs.gr/ ~





Δε ξέρω γιατί,αλλά μοιάζει αυτό το βράδυ σα κάποιον που θες να του πεις μια ζεστή καληνύχτα και το χέρι σου δε πάει..
Γιατί αν το στείλεις σε αυτόν μπορεί να μη σου απαντήσει..
Είναι από αυτά τα βράδια που νιώθεις ατελείωτη μοναξιά και μόνο το ραδιόφωνο προσπαθεί να σου καλύψει ένα τεράστιο κενό.. Στεναχωριέσαι που δεν είναι δίπλα σου και βάζεις τα κλάματα. Μισείς τα πάντα..ακόμα και τον χρόνο.

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Αξίζεις το ρίσκο!

"I've lost Loved Ones in my Life..
Who never knew how much I loved them..
Now I live with the regret..
That my true feelings for them never were revealed
So I made a promise to myself
To say each day how much he means to me
And avoid that circumstance
Where there's no second chance to tell him how I feel."


Έρχεται μια στιγμή στη ζωή, που πραγματικά έχεις βαρεθεί να κρατάς ότι νιώθεις για τον εαυτό σου. Και σίγουρα το να λες τι νιώθεις είναι ρίσκο και μπορεί να έχει ένα τίμημα όταν δε ξέρεις έστω και νοητά πως νιώθει ο άλλος. Και μπορεί να "βγει" κάπου..μπορεί και όχι. Ποτέ δε μπορεί να ξέρεις.
Το θέμα όμως είναι αν αξίζει.Αν πιστεύεις εσύ ότι αξίζει. 
Τόσο ο άλλος, όσο και αυτά που νιώθεις. Αν αξίζει πραγματικά να πεις αυτά που νιώθεις και ας ξέρεις ότι μπορεί να φας τα μούτρα σου και να πληγωθείς.
Και αν μετρήσω τα πράγματα που άξιζαν και αξίζουν στη ζωή μου, αυτή τη στιγμή, που τα ρισκάρω όλα για όλα,γνωρίζοντας ότι μπορώ να πληγωθώ.. αυτό το συγκεκριμένο..αυτά τα αισθήματα, αυτός ο άνθρωπος για τον οποίο έχω πάρει αυτό το ρίσκο, τα αξίζει. 
Είναι το πρώτο ρίσκο που παίρνω μετά από πολλά χρόνια.
Και ξέρω ότι ακόμα και αν δε βγει κάπου, για όλα αυτά που με έχει κάνει να νιώθω, και γενικά το ότι με έχει κάνει να νιώθω, αξίζει το ρίσκο.

Cuz I know where I am going..

& I know where I've been before. ~Ρένα *

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Σε χρειάζομαι

Δεν είσαι εδώ..Νιώθω τόσο κουρασμένη..
Νιώθω λες και τίποτα δεν έχει σημασία..
Κανείς δε μπορεί να με γεμίσει όσο εσύ...
Και μου λείπεις..και θα ήθελα να είσαι εδώ.
Να μου γεμίσεις τις μπαταρίες..
Να διώξεις αυτό το σύννεφο από πάνω μου.
Λιγοστεύει συνεχώς η μπαταρία μου,
και δε ξέρω αν θα αντέξει μέχρι να γυρίσεις.
Ελπίζω να αντέξει. 

Αν έρθεις μην αργείς..

http://youtu.be/mfNXffdZ-NA

Ξέρω ότι έχεις τα δικά σου θέματα..
και θυμώνω με τον εαυτό μου που σου "φορτώνω" και τα δικά μου..
Και έτσι όπως συμπεριφέρομαι μερικές φορές..μπορεί να μοιάζει σαν να προσπαθώ να σε απομακρύνω με ότι κάνω..
Αλλά δε το κάνω επίτηδες.. Δε σε τεστάρω.
Όμως θα ήθελα πολύ να αντέξεις..
Αν αντέξεις αυτά..Αν έχεις υπομονή και επιμονή μαζί μου..
Μπορεί να στο τέλος να αξίζει τον κόπο..



Τίποτα δεν είναι σίγουρο
και ότι είναι γραφτό δε το ορίζω
μα φοβάμαι να σε χάσω
γιατί τον εαυτό μου δεν ανα-γνωρίζω ~Ρένα*