Σε είδα στο όνειρο μου..Δε ξέρω αν βγει...
Έχω δει τόσα όνειρα με σένα από τότε που έφυγες.
Έχω σκεφτεί τόσα πράγματα για σένα και με σένα...
Κάποτε με ρώτησες τι είσαι για μένα.. ομοιότητα ή διαφορά.
Θυμάμαι ότι σου απάντησα ότι είσαι ομοιότητα. & είχα δίκιο. Όπως θυμάμαι επίσης ότι σου είπα ότι έχουμε και διαφορές όπως όλοι οι άνθρωποι. Και αυτές οι διαφορές μας θέλουν πολύ δουλειά στο μαζί.
~και δε ξέρω αν αυτό το μαζί υπάρχει καν σαν δυνατότητα αλλά τέσπα~
Μερικές διαφορές μας, είναι δικές σου "φοβίες". Και αυτές οι διαφορές μας.. ήταν ομοιότητες, ~μέχρι~ πριν σε ερωτευτώ, για αυτό και τις καταλαβαίνω..
Η μεγαλύτερη μας διαφορά , δεν είναι οι φοβίες που ακόμα έχεις, ή η δυσπιστία, ή οι ανασφάλειες.
Η διαφορά μας είναι, ότι εγώ όσο και να φοβόμουν, όσο και φοβάμαι ακόμα, όσες ανασφάλειες και να χω, όσο δύσπιστη και αν είμαι σε κάποια θέματα, τα παραδέχομαι.
Φοβάμαι πολλά πράγματα είναι η αλήθεια, ακόμα και αν δε το ξέρεις.. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που δε φοβάμαι: Να είμαι αληθινή, ειλικρινής, τόσο με τους άλλους όσο και με τον εαυτό μου. Και το θεωρώ μεγάλη γοητεία να έχει ένας άντρας τα @@ να παραδεχτεί ότι φοβάται.. Ότι έχει πληγές..
~ γιατί ένας άντρας θα τα έχει μιας και δε μιλάω για αγοράκια τύπου "οι άντρες δε κλαίνε" ! Μια χαρά κλαίνε ρε! αυτό είναι που τους κάνει άντρες. Αυτό είναι που τους κάνει ανθρώπους. Αυτό είναι που τους κάνει να ξεχωρίζουν από τα αντράκια, τους ψευτόμαγκες και τους μαλάκες! ~
(και εσύ δεν ανήκεις σε καμία κατηγορία από αυτές τις 3)
Η μεγαλύτερη μας διαφορά , δεν είναι οι φοβίες που ακόμα έχεις, ή η δυσπιστία, ή οι ανασφάλειες.
Η διαφορά μας είναι, ότι εγώ όσο και να φοβόμουν, όσο και φοβάμαι ακόμα, όσες ανασφάλειες και να χω, όσο δύσπιστη και αν είμαι σε κάποια θέματα, τα παραδέχομαι.
Φοβάμαι πολλά πράγματα είναι η αλήθεια, ακόμα και αν δε το ξέρεις.. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που δε φοβάμαι: Να είμαι αληθινή, ειλικρινής, τόσο με τους άλλους όσο και με τον εαυτό μου. Και το θεωρώ μεγάλη γοητεία να έχει ένας άντρας τα @@ να παραδεχτεί ότι φοβάται.. Ότι έχει πληγές..
~ γιατί ένας άντρας θα τα έχει μιας και δε μιλάω για αγοράκια τύπου "οι άντρες δε κλαίνε" ! Μια χαρά κλαίνε ρε! αυτό είναι που τους κάνει άντρες. Αυτό είναι που τους κάνει ανθρώπους. Αυτό είναι που τους κάνει να ξεχωρίζουν από τα αντράκια, τους ψευτόμαγκες και τους μαλάκες! ~
(και εσύ δεν ανήκεις σε καμία κατηγορία από αυτές τις 3)
Και θεωρώ ότι είναι ακόμα πιο όμορφο να μη τα κρύβεις.. τουλάχιστον όχι σε μένα, γιατί τα βλέπω.
Ούτε στον εαυτό σου όμως.. Ναι είναι δύσκολο να παραδεχτείς στον ίδιο σου τον εαυτό κάποια πράγματα. Είτε άσχημα , είτε όμορφα. Ακόμα και να παραδεχτείς τον έρωτα είναι δύσκολο, που είναι από τα πιο όμορφα πράγματα. Και είναι ο λόγος που δεν ήθελα να στο πω. Γιατί ήξερα ότι από τη στιγμή που θα παραδεχθώ ότι σε ερωτεύτηκα, δεν θα υπάρχει γυρισμός.. δε θα μπορέσω να το πάρω πίσω. Όχι γιατί το ξέρεις εσύ.. αλλά γιατί το νιώθω εγώ στο πετσί μου πλέον. Με όλο μου το είναι.
Σε κάθε χτύπο της καρδιάς μου...
~ Έχω δει την θλίψη και τον πόνο στα μάτια σου και την καρδιά σου από το πρώτο σου βλέμμα, και πάνε χρόνια.. και τώρα είναι περισσότερη... και θα θελα να μπορέσεις.. να θελήσεις μια μέρα να τα μοιραστείς μαζί μου. Θα είμαι εκεί αν θες.... και δε θα σε κρίνω. Ούτε τώρα σε κρίνω. Ποτέ δε σε έκρινα. Εξ' άλλου σε ερωτεύτηκα όπως είσαι. Ερωτεύτηκα εσένα... μαζί με τις πληγές σου.. την γλυκύτητα σου.. τις φοβίες.. την δυσπιστία σου.. όλα όσα είσαι. Μακάρι να μπορούσα να σβήσω τις πληγές σου.. όμως δεν θέλω να σβήσω τίποτα που θες να κρατήσεις. Είναι δικά σου. Είναι εσύ. Δεν ήρθα να σε αλλάξω. Όμως θα είμαι εδώ να σε βοηθήσω και να σε υποστηρίζω αν εσύ θες να αλλάξεις.Να αλλάξεις όμως για σένα. Για κανέναν άλλον. Μπορώ να γίνω αφορμή όπως έγινες εσύ για μένα.. αλλά δε θέλω να είμαι ο λόγος.
Ο λόγος πρέπει να είσαι εσύ.~
Καλό μήνα.. εύχομαι να σε δω σύντομα από κοντά.
Στα όνειρα μου δε μπορώ να νιώσω την αγκαλιά σου.. που τόσο μου έχει λείψει.... δε μπορώ να κοιτάζω τα ματάκια σου.. δε μπορώ να σε αγγίξω..
Μου χεις λείψει πολύ. Μου χει λείψει ο τρόπος μου με κάνεις να νιώθω όταν σε έχω δίπλα μου ή απέναντι μου. Μου έχει λείψει ακόμα και ο τρόπος που χαζογελάω από αμηχανία μπροστά σου.
Μου έχεις λείψει εσύ και όλα όσα νιώθω εγώ για σένα.
Πράγματα που δεν έχω όσο λείπεις...
τα αισθήματα υπάρχουν.. αλλά όταν σε έχω μπροστά μου... δε συγκρίνονται.. με κάνεις να τα χάνω..
Με γεμίζεις ακόμα και μονάχα με αυτό το χαμόγελο που βλέπω στα μάτια σου.. αυτό το χαμόγελο που φέρνω στα χείλη σου.. με γεμίζεις με τη παρουσία σου. Και ευχαριστώ τον Θεό που υπάρχεις, και που σε γνώρισα. Και ευχαριστώ και σένα.. που εμφανίστηκες στη ζωή μου. Σε ευχαριστώ για αυτά που με έκανες να νιώσω. Όμορφα και άσχημα. Ειδικά για τις φορές που έκλαψα είτε από θλίψη, είτε από θυμό. Γιατί μου έμαθες πολλά.
Με γεμίζεις ακόμα και μονάχα με αυτό το χαμόγελο που βλέπω στα μάτια σου.. αυτό το χαμόγελο που φέρνω στα χείλη σου.. με γεμίζεις με τη παρουσία σου. Και ευχαριστώ τον Θεό που υπάρχεις, και που σε γνώρισα. Και ευχαριστώ και σένα.. που εμφανίστηκες στη ζωή μου. Σε ευχαριστώ για αυτά που με έκανες να νιώσω. Όμορφα και άσχημα. Ειδικά για τις φορές που έκλαψα είτε από θλίψη, είτε από θυμό. Γιατί μου έμαθες πολλά.
Σε ευχαριστώ που μου θύμισες.. ποια θέλω να είμαι.
:)
ΑπάντησηΔιαγραφή