Έλα να σε πάω λίγο πίσω, σε μια προηγούμενη ζωή..
Στη δική μου προηγούμενη ζωή.
Σε μια ζωή που έμεινε μισή.
Που πάλι είχες μείνει στα λόγια.
Ποτέ δεν έπραξες αυτά που ένιωθες.
Θα πρεπε να το ξέρω..
Τελικά δεν ήσουν ποτέ ο άνθρωπός μου.
Ούτε στη προηγούμενη ζωή ούτε σε αυτή.
Ποτέ δε θα είσαι.
Γιατί σε καμία από τις 2 (και 502 να ήταν) , δεν (θα) έκανες πράξη όλα αυτά που είπες ότι ένιωσες.
"Κάθισες" και κοίταγες σαν χάνος, εμένα να "φεύγω" και δεν είπες κουβέντα.
Μήπως δεν ένιωσες ποτέ τίποτα πραγματικά;
Γιατί εγώ φίλε ένιωσα.
Ένιωσα να με διαπερνάει κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα.
Παλμοί ήταν.
Το σκοτάδι και το φως ήταν.
Το σύμπαν ολόκληρο.
Και εσύ..; εσύ... εσύ τίποτα.
Άστο.
Ποιος είπε ότι 2 άνθρωποι που έζησαν έναν έρωτα σε μια προηγούμενη ζωή θα επιστρέψουν εδώ και θα ζήσουν ότι δε πρόλαβαν; το ξέρετε ότι μπορεί να γίνει το ακριβώς αντίθετο;
Οτιδήποτε διακόπτει μια ροή, εμφανίζει άλλες επιδράσεις. Αλλάζει τη ροή. Αλλάζει η ιστορία.
Το κάρμα ανταποδίδει αλλά she is a bitch too. Like life. Like me. ;)
