Αξίζεις το ρίσκο!

"I've lost Loved Ones in my Life..
Who never knew how much I loved them..
Now I live with the regret..
That my true feelings for them never were revealed
So I made a promise to myself
To say each day how much he means to me
And avoid that circumstance
Where there's no second chance to tell him how I feel."


Έρχεται μια στιγμή στη ζωή, που πραγματικά έχεις βαρεθεί να κρατάς ότι νιώθεις για τον εαυτό σου. Και σίγουρα το να λες τι νιώθεις είναι ρίσκο και μπορεί να έχει ένα τίμημα όταν δε ξέρεις έστω και νοητά πως νιώθει ο άλλος. Και μπορεί να "βγει" κάπου..μπορεί και όχι. Ποτέ δε μπορεί να ξέρεις.
Το θέμα όμως είναι αν αξίζει.Αν πιστεύεις εσύ ότι αξίζει. 
Τόσο ο άλλος, όσο και αυτά που νιώθεις. Αν αξίζει πραγματικά να πεις αυτά που νιώθεις και ας ξέρεις ότι μπορεί να φας τα μούτρα σου και να πληγωθείς.
Και αν μετρήσω τα πράγματα που άξιζαν και αξίζουν στη ζωή μου, αυτή τη στιγμή, που τα ρισκάρω όλα για όλα,γνωρίζοντας ότι μπορώ να πληγωθώ.. αυτό το συγκεκριμένο..αυτά τα αισθήματα, αυτός ο άνθρωπος για τον οποίο έχω πάρει αυτό το ρίσκο, τα αξίζει. 
Είναι το πρώτο ρίσκο που παίρνω μετά από πολλά χρόνια.
Και ξέρω ότι ακόμα και αν δε βγει κάπου, για όλα αυτά που με έχει κάνει να νιώθω, και γενικά το ότι με έχει κάνει να νιώθω, αξίζει το ρίσκο.

Cuz I know where I am going..

& I know where I've been before. ~Ρένα *

Σε χρειάζομαι

Δεν είσαι εδώ..Νιώθω τόσο κουρασμένη..
Νιώθω λες και τίποτα δεν έχει σημασία..
Κανείς δε μπορεί να με γεμίσει όσο εσύ...
Και μου λείπεις..και θα ήθελα να είσαι εδώ.
Να μου γεμίσεις τις μπαταρίες..
Να διώξεις αυτό το σύννεφο από πάνω μου.
Λιγοστεύει συνεχώς η μπαταρία μου,
και δε ξέρω αν θα αντέξει μέχρι να γυρίσεις.
Ελπίζω να αντέξει. 

Αν έρθεις μην αργείς..

http://youtu.be/mfNXffdZ-NA

Ξέρω ότι έχεις τα δικά σου θέματα..
και θυμώνω με τον εαυτό μου που σου "φορτώνω" και τα δικά μου..
Και έτσι όπως συμπεριφέρομαι μερικές φορές..μπορεί να μοιάζει σαν να προσπαθώ να σε απομακρύνω με ότι κάνω..
Αλλά δε το κάνω επίτηδες.. Δε σε τεστάρω.
Όμως θα ήθελα πολύ να αντέξεις..
Αν αντέξεις αυτά..Αν έχεις υπομονή και επιμονή μαζί μου..
Μπορεί να στο τέλος να αξίζει τον κόπο..



Τίποτα δεν είναι σίγουρο
και ότι είναι γραφτό δε το ορίζω
μα φοβάμαι να σε χάσω
γιατί τον εαυτό μου δεν ανα-γνωρίζω ~Ρένα*

Ένα βράδυ που γύρισαν οι δαίμονες μου..

http://youtu.be/Vaha0_2D6Hk


Μου λείπεις γιατί..
Σε θέλω γιατί..
Με κάνεις να τρέμω από φόβο μη σε χάσω..
πριν σε ξεπεράσω..

Μα είσαι δικός μου και πάντα θα είσαι..
Και ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι..
Ψάχνω τρόπο μες τα όνειρα μου..
Λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου..
Να σου δείξω πως τα χω χαμένα..
για να σε σώσω..να σε σώσω από μένα..
Πως να σε σώσω από μένα..?


Φοβάμαι.. φοβάμαι να σε χάσω.. 
Φοβάμαι πως θα γυρίσεις και θα μου πεις ότι είμαστε φίλοι..
Πως δεν θα γίνουμε κάτι παραπάνω από αυτό.
Και δε λέω ότι δεν θέλω.. 
Λέω απλά ότι θέλω να είσαι κάτι παραπάνω από φίλος μου..
Θέλω να είσαι και φίλος μου, και έρωτας μου..
Να είσαι το όνειρο που ευχόμουν να δω.. να ζήσω..
Να είσαι εδώ να μου θυμίζεις πως να ονειρεύομαι όταν φοβάμαι..
Πως να αγαπώ όταν πονάω..
Να είσαι εδώ να μου θυμίζεις.. πως να νιώθω.
Όπως μου θύμισες εκείνη τη μέρα που σε ερωτεύτηκα.
Να με παίρνεις αγκαλιά και να κολλάς τα ραγισμένα μου κομμάτια.
Να παίρνεις τα σύννεφα από τη καρδιά και από τη ψυχή μου..
με ένα σου βλέμμα..ένα χαμόγελο..μια αγκαλιά σου.. 
Να με γεμίζεις όταν νιώθω ένα κενό μέσα μου..
Να μου θυμίζεις όλα αυτά που μου θύμισες.
Όλα αυτά που προσπαθώ να μη ξεχάσω όσο είσαι μακρυά. 
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω ξανά μόνη.. 
Υπάρχουν στιγμές που φοβάμαι.. και το μόνο που θέλω είναι να είσαι εδώ να διώχνεις αυτές τις σκοτεινές στιγμές μακρυά. 
Μέχρι να καταφέρω μια μέρα με τη βοήθεια σου,να τις διώξω για πάντα αυτές τις σκιές. 
Έζησα χρόνια με αυτές τις σκιές.. και μέχρι να έρθεις, είχα καταφέρει να τις διώξω αρκετά μακρυά μου..όμως πάντα βρίσκουν στιγμές που είμαι ευάλωτη και ξαναγυρνάνε. Όταν ήρθες όμως τις έδιωξες ακόμα πιο μακρυά από ότι είχα καταφέρει. Όμως γυρνάνε γιατί πλέον έχω φοβίες που δεν είχα πριν.. Όπως το να σε χάσω. Το να μη σε έχω. Το να μη νιώθω. Πριν έρθεις δε ένιωθα ,και έτσι δε φοβόμουν τίποτα από αυτά.. Πόσο θέλω να μείνεις δίπλα μου σε όλα αυτά..

Όμως αν δε θέλεις..θα βρω τον τρόπο να σε σώσω από μένα.
Αρκεί να μη περιμένεις. Μη μου το πεις τελευταία στιγμή..
Σε παρακαλώ αν δε θες να μείνεις.. Αν δε με θες.. Να μου το πεις κατευθείαν μόλις νιώσεις ότι δε θες. Και χωρίς υπεκφυγές. 
Ειλικρινά,χύμα,στα ίσια. Για να βρω το τρόπο μέχρι να γυρίσεις να σε σώσω από μένα. 

Να ήμουν εκεί κοντά σου να έδινα κουράγιο..

Δε μπορώ να σε "βλέπω" έτσι καρδιά μου..
Ούτε να σε νιώθω έτσι..
Πριν καν μου πεις τι συμβαίνει, ήξερα ότι δεν είσαι καλά..
Και είχα σκεφτεί ότι μπορεί να είναι ιδέα μου ή κάτι περαστικό..
Να σκεφτώ ότι περνάς τόσο χάλια.. Ούτε σε εφιάλτη..
Λυπάμαι που δε μπορώ να κάνω τίποτα.
Λυπάμαι που δε μπορώ να σε βοηθήσω..
Να μπορούσα να σου φτιάξω τη διάθεση..
Να εξαφανίσω ότι άσχημο υπάρχει δίπλα σου.
Μονάχα να μπορούσα.. αλλά δε μπορώ.

Περνάει ο χρόνος.. Πέρασαν σχεδόν 3 μήνες ήδη..
Και να σε βλέπω κομμάτια.. Κομματιάζει εμένα.
Δε θέλω να σε νιώθω έτσι.. Τι να κάνω να σε βοηθήσω? Τι..?

24 Νοεμβρίου 2014

https://www.youtube.com/watch?v=UVTFNtBHfWw

"Νόμιζα πως πια είχα χαθεί, στο σκοτεινό μονοπάτι..
Μου έδειξες πως να πιστέψω ξανά..ο παράδεισος πως υπάρχει"

Είσαι το πρώτο άτομο που σκέφτομαι όταν ξυπνάω..και το τελευταίο πριν κοιμηθώ..Κοιμάμαι με το όνομα σου στα χείλη μου..και με τη μορφή σου στα μάτια μου. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δε μπορώ να κάνω. Όμως αυτά που μπορώ να κάνω είναι πιο σημαντικά. Μπορώ να είμαι εδώ όταν με χρειαστείς.. ή όταν απλά θελήσεις να μιλήσεις με κάποιον.. Μπορώ να περιμένω.. Γιατί είσαι εσύ..και κανείς άλλος. Γιατί σε θέλω. Όπως είσαι. Όπως θες εσύ να είσαι. Αρκεί να με θες.. και να θες μόνο εμένα.
Είμαι ερωτευμένη μαζί σου..και όταν νιώθεις έτσι, όταν αγαπάς ένα άτομο.. κάνεις τα πάντα να μη το πληγώσεις. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει να πληγώσεις τον εαυτό σου. Και ξέρω ότι μπορεί να φάω τα μούτρα μου..αλλά δε μπορώ να το ελέγξω..φοβάμαι αλλά δε με νοιάζει ταυτόχρονα. Βαρέθηκα να κρατάω μέσα μου αυτά που νιώθω. Τα κρατούσα για πολλά χρόνια. Βαρέθηκα να φοβάμαι. Μου θύμισες πως είναι να ονειρεύομαι ξανά.. Και για αυτό και για πολλά άλλα σε ευχαριστώ.

Ευχαριστώ το Θεό που σε γνώρισα. Ευχαριστώ το Θεό που υπάρχεις.

Σκέψεις 89 ημερών..

Δε μου ανήκεις είναι η αλήθεια.. κανείς δεν ανήκει σε κανέναν. 
Όμως θα ήθελα να μου "ανήκεις"..να είσαι δικός μου, να είσαι για μένα. 
Πολλές φορές αναρωτήθηκα αν θα μπορούσες να είσαι για μένα. 
Ακόμα αναρωτιέμαι.. Δε μπορώ να ξέρω.. 
Δεν είσαι εδώ,δεν είσαι δικός μου.Δε ξέρω αν θα γίνεις.
 Δε ξέρω τι θα γίνει μέχρι να γυρίσεις.. Ούτε αν θα γίνει κάτι όταν γυρίσεις. 
       Ξέρω μονάχα τι νιώθω για σένα.
                              Πόσα νιώθω για σένα..

Και αν κάτι φοβάμαι εκτός του να σε χάσω.. είναι το να μη σε έχω.Όμως είναι κάτι που πρέπει να θες και εσύ. Έφτιαξες τη μέρα μου σήμερα όταν είδα το μήνυμα σου. 

Ένα μήνυμα που δε περίμενα. Όταν είδα ότι είχες απαντήσει,και το τι είχες απαντήσει, ήρθαν στο μυαλό μου χίλιες σκέψεις, μα έμεινε μόνο μία.. 
Ότι πριν σου στείλω αυτή την καλημέρα, σκέφτηκα μήπως σε κουράζω. Σκέφτηκα: " θα έχει κουραστεί να βλέπει τα μηνύματα μου,μικρά και μεγάλα.. εξάλλου αν ήθελε να βλέπει μηνύματα μου θα μου έστελνε και μόνος του καμιά φορά, να δείξει με τον τρόπο του "είμαι εδώ" θέλω να σε "ακούω" και ας είσαι μίλια μακρυά" ..
Αυτή ήταν η φωνή της λογικής μου..

Μετά "σκέφτηκα" με τη καρδιά μου.. είπα γιατί προσπαθώ πάντα να εκλογικεύσω τα συναισθήματα? Γιατί πάντα κρατιέμαι να για να μη σου στείλω..? Γιατί ..? 
Την βρήκα την απάντηση. Αναζητώ επιβεβαίωση γιατί δε ξέρω αν θες κάτι, και τι, από μένα. Και υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που δε τους νοιάζει τι έχω να πω. Μπορεί να ανήκεις σε αυτούς. Υπάρχουν άλλοι που έχουν βαρεθεί να με ακούνε. (Ειδικά να μιλάω για σένα.) Μα τους άλλους τους ξέρω καλά γιατί είναι φίλοι μου. Εσένα..? Εσένα καρδιά μου, σ'αγαπάω  και είμαι ερωτευμένη μαζί σου,και ..και δε σε ξέρω.. Σε γνωρίζω μα δε ξέρω τι θες μέσα σου ή τι νιώθεις. Φοβάμαι μη κάνω λάθη, και σε διώξω μακρυά μου, όπως κάνω με όλους.Ελάχιστοι είχαν την υπομονή και την επιμονή να μείνουν δίπλα μου. Είμαι δύσκολος άνθρωπος.

Έχεις ήδη "δει" μερικά ελαττώματα μου, και δεν έχεις φύγει ακόμα..
όμως δε σε εμποδίζει τίποτα να φύγεις όποια στιγμή θέλεις,γιατί δεν (ξέρω αν) είσαι ερωτευμένος μαζί μου.. Και το ότι σου αρέσω μπορεί να εξαφανιστεί σε μία στιγμή, και εσύ επίσης.. Εσύ θα έχεις χάσει κάποια που σε αγαπάει,και ξέρω ότι είναι σημαντικό για σένα, αλλά δε ξέρω αν είναι σημαντική η δική μου αγάπη για σένα. Εγώ θα έχω χάσει κάποιον που αγαπώ,και αυτό είναι τα πάντα για μένα. 
Φοβάμαι εκείνη τη στιγμή,γιατί αν έρθει δε θα το καταλάβω εκτός και αν μου το πεις, και αν δε μου το πεις στα ίσια πάλι δε θα το καταλάβω.
Για αυτό προσπαθώ να μη σου στέλνω , ότι νιώθω και ότι θέλω,όσο λείπεις.


Για αυτό..και γιατί τα φυλάω να στα πω όταν γυρίσεις..Όταν θα σε κοιτάξω στα μάτια.. θα χωθώ στην αγκαλιά σου και ξαφνικά θα είναι σαν να μην έφυγες ποτέ. Σαν να μη ένιωσα ποτέ πόνο επειδή μου λείπεις ή επειδή φοβάμαι.. Γιατί όταν είμαι στην αγκαλιά σου,δε φοβάμαι τίποτα..δεν υπάρχει τίποτα και κανείς άλλο στον κόσμο. Μόνο εσύ και εγώ. 

"Και αν έρθει εκείνη η στιγμή..?" ρωτάει η λογική, και ο ρεαλισμός που θέλει να καταστρέψει τα όνειρα που κάνω.
Θα προσπαθήσω να μην έρθει. Αλλά αν έρθει, ναι θα με γκρεμίσει.. αλλά ίσως να σημαίνει ότι δεν είσαι αυτός που ψάχνω. Αν έρθει, σημαίνει ότι δεν είσαι το άλλο μου μισό. Και αν έρθει δε θα φταίω πάλι εγώ. Γιατί δε θα είμαι εγώ αυτή που θα παραιτηθεί.